‏1 ای خداوند، ای قوت من، تو را دوست دارم!

‏2 خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد. خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند. ‏3 او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی!

‏4 مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود. ‏5 مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. ‏6 اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید.

‏7 آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود. ‏8 دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید. ‏9 او آسمان را شکافت و فرود آمد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت. ‏10 سوار بر فرشته‌ای^a پرواز کرد و بر بالهای باد اوج گرفت. ‏11 او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند. ‏12 درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد.

‏13 آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت. ‏14 او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت. ‏15 آنگاه به فرمان تو و با دم نفس تو، ای خداوند، آب دریا به عقب رفت و خشکی پدید آمد.

‏16 خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید. ‏17 مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید. ‏18 وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد. ‏19 او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت.

‏20 خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است، ‏21 زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام. ‏22 همهٔ احکامش را به‌جا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام. ‏23 در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام. ‏24 خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و عادل بوده‌ام.

‏25 خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی. ‏26 اشخاص پاک را برکت می‌دهی و افراد فاسد را مجازات می‌کنی. ‏27 تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی. ‏28 ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی. ‏29 با کمک تو به صفوف دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید.

‏30 راه خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند. ‏31 کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخرهٔ نجات غیر از خدای ما؟

‏32 خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند. ‏33 پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم. ‏34 او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند و بازوی مرا قوت می‌بخشد تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم.

‏35 خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای و با دست راستت حمایتم نموده‌ای و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام. ‏36 زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم.

‏37 دشمنانم را تعقیب کرده، به آنها می‌رسم، و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم. ‏38 آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند. ‏39 تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای. ‏40 تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم. ‏41 فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد. ‏42 من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گِل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم.

‏43 تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند. ‏44 بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند. ‏45 آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند.

‏46 خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است! ‏47 خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند، ‏48 و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند.

خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی. ‏49 ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید.

‏50 خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه محبت می‌کند.